براساس نتايج يك تحقيقات جديد، استفاده از گوگل براي يافتن اطلاعات به بخش ثابتي از زندگي بسياري از افراد بدل شده است و به كارگيري اين وب سايت جستجوگر به مرور مغز ما را تغيير مي دهد.
به عبارت ديگر گوگل و وب سايت هاي ديگري نظير آن، روشي كه مغز ما اطلاعات را به حافظه مي سپارد تغيير داده است.
اين تحقيقات توسط گروهي به سرپرستي « بتسي اسپارو» متخصص روانشناسي در دانشگاه «كلمبيا» آمريكا انجام شده است. نتيجه اين تحقيقات به طور خلاصه اين است كه تحت تاثير استفاده مكرر از ابزارهايي نظير گوگل، مغزما آن بخش از اطلاعاتي را كه مي دانيم در وب سايت ها قابل دسترسي است ديگر به خاطر نمي سپارد.
نتايج اين تحقيقات كه روز جمعه در مجله « ساينس» (علوم) منتشر شد، برخلاف برخي ديگر از بررسي هاي قبلي مدعي نيست كه استفاده از وب سايت هايي نظير گوگل، ذهن ما را كند و يا ما را كودن مي كند. مسئولان اين تحقيقات معتقدند هنوز هم افراد قادرند اطلاعات فراواني را به حافظه خود بسپارند به خصوص آن نوع اطلاعاتي كه در وب سايت ها قابل دسترسي نيستند.
«بتسي اسپارو» مي گويد:« ما به يك موجود بي فكر و يا تهي مغز بدل نشده ايم كه قادر نيست از حافظه خود استفاده كند. نكته در اين است كه مغز ما به مرور عادت كرده و دريافته است كه براي پيدا كردن اطلاعات به كجا مراجعه كند و اين خارق العاده است.»
در اين تحقيقات تاكيد مي شود كه استفاده از وب سايت هاي جستجوگر نشان مي دهد كه مغز انسان خود را با شرايط و ابزارهاي جديد انطباق داده و به جاي تلاش براي سپردن همه اطلاعات به حافظه، راهها و ابزارهاي جديد براي يافتن اطلاعات را فرا مي گيرد.
«بتسي اسپارو» و همكاران وي چهار آزمايش متفاوت را براي سنجش اين موضوع انجام دادند.
در اولين آزمايش مربوط به سنجش حافظه، از شركت كنندگان در آزمايش خواسته شد كه مطالبي را در يك كامپيوتر تايپ كنند. نيمي از اين افراد فكر مي كردند كه اين اطلاعات در كامپيوتر محفوظ خواهد ماند و نيمي ديگري فكر مي كردند مطالبي كه تايپ مي كنند بعدا پاك خواهد شد.
قاعدتا نيمه اي كه فكر مي كرد اين مطالب پاك خواهند شد سعي كردند كه اين مطالب را به خاطر بسپارند. در صورتي كه آن عده كه فكر مي كردند بعدا خواهند توانست به اين مطالب ذخيره شده مراجعه كنند براي به خاطر سپردن آن هيچ تلاشي نكردند.
هدف آزمايش دوم اين بود كه مشخص كند آيا دسترسي به كاميپوتر و اينترنت روي مطالبي كه ما به خاطر مي سپاريم تاثير مي گذارد يا نه؟
به عنوان مثال اگر از ما سئوال شود چند كشور را مي شناسيد كه پرچم آنها فقط يك رنگ دارد، اولين چيزي كه به ذهن افراد مي آيد آيا رنگ پرچم هاست و يا اينكه چگونه و كجا روي كامپيوتر مي توانند اين اطلاعات را پيدا كنند؟
در بخش ديگري از اين آزمايش از شركت كنندگان خواسته شد كه نه تنها متن تايپ شده در كامپيوتر بلكه پرونده اي كه اين متن در آن ذخيره شده بود را به خاطر بياورند. پاسخ به اين سئوال موجب تعجب پژوهشگران شد چون شركت كنندگان محل ذخيره كردن اين پرونده را بهتر از خود متن به ياد داشتند.
«بتسي اسپارو» متخصص روانشناسي در دانشگاه كلمبيا و مسئول اين تحقيقات مي گويد:« مغز ما درست مثل حالتي كه براي اطلاعات به حافظه دوستان، همسر و يا همكار اتكا مي كند، ياد گرفته كه به اطلاعات ذخيره شده دراينترنت نيز اتكا كند. اكنون روش اصلي فراگيري اطلاعات و دانش براي ما نه به خاطر سپردن اطلاعات بلكه دانستن اين نكته است كه كجا مي توان آن را پيدا كرد.»
خانم اسپارو مي گويد دامنه و جزييات تاثير اينترنت روي حافظه انسان هنوز بسيار ناشناخته است ولي در پايان اين تحقيقات وي به اين نتيجه رسيده كه اكنون اينترنت براي بسياري از افراد مثل يك حافظه خارجي يا يدكي عمل مي كند. حافظه انسان خود را با ابزارهاي جديد ارتباطات انطباق مي دهد.
جمعه ۱۴ شهریور ۹۹ ۰۴:۴۵ ۶۴ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است